keep walking

Παει και αυτοοοοο....
περασε,
Τα καταφερε τελικα ο Ολυμπιακος και δεν εχασε απο τους Ουκρανους (Βραζιλιανους) που αντι να βαλουν 7 γκολ βαλανε μονο 2...
Μονο 2 εβαλε και ο Ολυμπιακος τα οποια ειναι παρα πολλα, εαν σκεφτεις οτι συνηθως τρωει και δε βαζει...
Οποτε ολοι ευχαριστημενοι! Και ο Ολυμπιακος για την Υπερβαση να περασει 3ος στο uefa και οι Ουκρανοι που ειναι μεσα στο παιχνιδι της προκρισης.
Ειδαμε σημερα το συστημα Solid ... 10 πισω και ο μιχαλακης μπροστα και οτι γινει.
Ο Αντωνακης ηταν απο μονος του μια ομαδα και ολοι οι αλλοι οπως τους ξερουμε.
Συνοψιζοντας μαζι με τον αγωνα της Αεκ που εκει θαμπωσε παλι ολη η Ευρωπη με την μπαλα του udeze , delibasic ,Sezar, Λακη , τακη και ξερω γω ποιου αλλου...
Συνοψιζοντας λοιπον γυρναμε στα ομορφα παλια χρονια που ειμασταν πρωτοι στο χωριο , και δεν υπηρχε ουτε champions league να μας αποσπα την προσοχη απο την μπαλαρα του Ελληνικου Πρωτηαθληματος!
Οποτε μεγαλη μαλακια εκανε ο Παναθηναικος και επαιρνε βαθμους τοσα χρονια για την Ελλαδα και να βοηθαει τον Ολυμπιακο να μην δινει προκριματικα τον Αυγουστο για απλα δε θα περνουσε!
Οποτε απολαυστε το ΚαραισκακηPalace σας, τους προεδρους σας, τους φιλαθλους σας και καθηστε εδω στην Ελλαδιτσα και παιξτε μεταξυ σας για το ποιος την εχει πιο μεγαλη (την ομαδα).
Αφηστε τα παιδακια την Σαχτιορ με τον πιο μεγαλο παιχτη της να ειναι σε ηλικα 28 ετων και αφηστε τους φανταστικους δημοσιογραφους να αναρωτιουνται "ποσο θα κρατησει o ρυθμος της Σαχτιορ"? και να ¨ΘΕΩΡΟΥΝ" οι ανεργοι Παλαιμαχοι τυπου Πετρος Θεωρω Μιχος.
Αφηστε τους να σχολιαζουν τον αγωνα , με βαση τα ασπρα μπλε γυαλια τους, του τυπου, "επρεπε να παρουν καρτα εκει", "ισως να ηταν φαουλ το γκολ που δεχτηκαν τα παλικαρια μας" "παλικαρισια εμφανιση" και αλλα!
Φυσικα παλικαρισια ηταν η εμφανιση! Αφου αντι για 7 φαγανε 2! ουτε στις εκπτωσεις!
Παμε αυριο για το 5 στα 5 μιας και ο Παναθηναικος ανακαλυψε οτι στην Ελλαδα εχει το ψωμι και επενδυει σε προπονητες τυπου "μπαγιεβιτς" ειναι σαν ολα τα "τυπου" στο Ελλαντα!
Αντε και σε καμια 10 ετια να μαστε καλα να δουμε καμια σοβαρη ομαδα!

kalokairi

οσο ο καιρος συνεχιζει καλοκαιρινος θα συνεχιζουμε και εμεις σε αυτο το κλιμα)

garba(χωστα)

Δεν καταλαβαινω γιατι πρεπει να χαρακτηρισουμε καπως την Εθνικη μπασκετ!
Ποια ηταν η δευτεραθλητρια πριν 4 χρονια, ξερει κανεις? Πριν 8 χρονια? θυματε κανεις?
Με αυτο τον τροπο δηλαδη δικαιολογουμαστε? Δεν επιτρπεται να χανουμε δηλάδη ποτε?
Και οταν χανουμε πρεπει να βρισκουμε καποιο "τιτλο¨να απονειμουμε για να μην γυρισουμε με αδεια χερια?
Ετσι και αλλιως ειναι πολυ μεγαλη η επιτυχια μας και δεν χρειαζεται, χαρακτηρισμους και τιτλους!
Μονο οι καθυστερημενοι δημοσιογραφοι, προσπαθουν να δικαιογηθουν και να απολογηθουν λες και καναμε κατι κακο! Λες και πρεπει μονο να κερδιζουμε!
Ειναι στην ιδια λογικη της "Συμπρωτευουσας"! Αλλη μαλακια αυτη!
Ξερει καποιος να μου πει την Συμπρωτευουσα της Ιταλιας?Της Ισπανιας? Της Γαλλιας?
Οσο αφορα το μπασκετ στην ελλαδα εκανε ενα μπαμ και μετα τιποτα, Εχουμε 1 συλλογο πολυ δυνατο και απο εκει και περα το χαος!
Μεγαλες διαφορες δυναμικοτητας!
Το καλο του μπασκετ ειναι να μην ερθει ο κοσμος του ποδοσφαιρου σε αυτο! Κανενα αθλημα δε το χρειαζεται!
Κατα την γνωμη μου το θεωρω πολυ βαρετο εκτος απο τα 3 τελευταια λεπτα και αυτο οταν η διαφορα ειναι μικρη!
Τον μονο αγωνα που παρακολουθησα σχεδον ολοκληρο ηταν ο τελικος!
Με εκνευριζει αφανταστα το γεγονος οτι οι κανονες του μπασκετ ειναι σαν οι παικτες να ειναι απο γυαλι!
Απλα στηνεσαι, και εαν ερθει ο αλλος πανω σου με φορα..πηρες φαουλ! Ε αυτο δε το μπορω να το βλεπω!
Στον αντιποδα εχει πολυ ομορφες φασεις, ειδικα κατω απο το καλαθι!
Αυτα, και του χρονου στο Ευρωπαικο:)

Διακοπες Τελος!

Γυρισα και βαριεμαι να γραψω οτιδηποτε!
οποτε παρτε μια "κονσερβα" που λενε και στο radio:)

αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε. Είμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή. Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες. Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαιδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση. Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους» Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε. Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι. Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε χιλιάδες μπάλλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν. Θεέ μου! Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε; Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι. Τι φρίκη! Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντιηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ. Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D : P Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε. Δεν θα πρέπει να μάς παραξενεύει που τα σημερινά παιδιά είναι κακομαθημένα και χαζοχαρούμενα. Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί...